DURYADANA GUGUR
Tentara
Hastina wis kelangan panglima perang amarga matine Prabu Salya neng tangan Yudistira. Duryudana mlayu mlebu alas amarga
keweden nganti kubu Kurawa kocar-kacir tanpa pangarep. kewisane, para tentara Kurawa
nggeret awak menyang perkemahan.
Seminggu nuli tanpa ana kemempengan tempur meneh. Kubu Pandawa sabenere sanuli siaga
karo balatentarane. Bima isih mimpin peleton penggempur karo Arjuna neng suwiwi
tengen lan Nakula Sadewa neng suwiwi kiwa. Nanging, ing kubu Kurawa ora katon ana
prajurit kang siaga kanggo peperangan.
Seminggu nuli anyep. Raja-Raja lan adipati sing teka saka blok negara pandukung
Hastina wis pada mulih menyang panggon asale, malahan sawetara
turahan tentara Kurawa pada ngaku takluk neng ngarepane para Pandawa. Pasukan taklukan
iki nggugat menyang Pandawa menawa Duryudana
ngilang menyang sajrone alas wis seminggu.
Sri Kresna tansah ngendika menawa wektu kanggo ngakhiri Bharatayuda wis kasedhiya.
Bareng Pandawa, Sri Kresna nggoleki Duryudana menyang perkemahan Hastina. Kang daktemokake
neng kana malah turahan tentara sing ora pengin maneh nerus keperang, akhire pamburonan
Duryudana dilakoke. Tanpo kerekasan,Duryudana akhire bisa ditemokake neng jero
alas. Dheweke katon katisen nyemplung neng tengahing tlaga.
Tekaning Pandawa ora ditanggepi Duryudana dadi katekanan mungsuh. Duryudana bingung
kaya wayang linglung, lan wektu ditakoni apa sing dheweke lakoke, dheweke ngaku lagi mikiri sedulur-sedulure sing wis pati
ndhikiti awake dhewe.
Duryudana malah mbeberake rencana sing bakal dheweke lakoni. “cik-mben, Dhampar
Keprabon di wenehake Yudistira wae. Sakwisene,arep dak buwang awakku dhewe
menyang alas kaya Pandawa, ngiras pantes dadi balesan.”
krungu rencananing Duryudana, Yudistira –karo keadilan lan kebijaksanaane—
ngomongke menawa dheweke ora mengenke Hastina. Kanggone cukup
Indraprasta. Ning nek Duryudana pengen hal sing beda, dheweke pun diajangi jembar.
Duryudana oleh nunjuk siji nengantara kelima Pandawa dadi mungsuh tanding.
Duryudana oleh tetap nguwasa neng Hastina nek menang lan Pandawa cukup neng Indraprasta.
karo pesan mangkono Pandawa lan Sri
Kresna ninggalake Duryudana. Duryudana anyak mileh-mileh mungsuh tandinge.
Kanggone,
Yudistira wis sabar nanging nguwasani elmu-elmu sing aneh.
“bisa-bisa aku ditumpes kaya PrabuSalya,” pikir Duryudana babagan Yusdistira. Arep
kayata Bima, kanggo Duryudana
dheweke mungsuh utama amarga ana dendam. Kekuwatane sabanding karo Bima ning, “Aji-aji kekuwatane mbebayani,” ngono kesimpulane
Duryudana.
lagi Arjuna wis mesti dudu mungsuh sing oleh dipileh amarga kesaktian lan pusakane
cukup kanggo ngentekane jero sakedhep. Lagi Nakula-Sadewa, lincah lan pinter ndolan
kepedhang lan panah. “entek aku diiris-iris dadi sate saka panah dekne kabeh,”
pungkas Duryudana.
dina ngeser esuk lan Pandawa jaga neng Kurusetra ngenteni ketekan Duryudana.
Saben wayang katon nggawa senjata komplet kajaba Yudistira. Dheweke katon lembeyan
tenang tanpa gaman neng tangan.
ora suwe Duryudana katon. Dheweke gagah karo senjata gada. Teka uga sawong panengah,
Prabu Baladewa sing jujur-adil-lan ora memihak.
Baladewa wis ngoyo marang Duryudana cepet mileh mungsuh tanding.
“aku pileh Bima. dheweke paling akeh mateni sedulurku Kurawa. Dheweke ngirup getih Dursasana lan
nyuwek cangkem pak-lik Sangkuni,” ngono sebabe.
Bima, sing jebule uga ngarep-arep dipileh cepet maju nggawa gada.
sadurung ngongkon dianyake adon-adon, Baladewa ngelingna ben tandhing kuwi dadi
adon-adon lorok satria ora ana pihak ketelu. Kapindho pihak sepakat.
mula adu pun diwiwiti.
Duryudana nandhing mati-maten karo panarepan ngrajani Hastina. Dheweke ora katon
pengecut sabaenene. Ning jeromu barang sasi kuluk Duryudana dadi ancur kena gada Bima. Ngusul
banjur awak Duryudana sing kegebug. Duryudana terlempar lan tiba.
ora dinyana, Duryudana sing kedelok kalah
isih bisa tangi meneh tanpa nunjukake kelaran.
gebugan-gebugan gada Bima mbalen-balen menghantam Duryudana meneh lan mbalangke meneh lan tiba meneh. Duryudana mbalen bangkit-bangkit
meneh lan akhire Bima sing keselen.
wektu Bima lengah amarga kesel, kuluke kedadeyan
dihantam gada Duryudana. Kuluk kuwi hancur.
Arjuna, amarga wedi arep kaslametan sedulure
nyedhaki Sri Kresna. “geneya Duryudana ora
bisa dikalahake Bima?" bisik nyapa masaran.
“Duryudana dhisik, sak-uga bayi, tau adus banyu suci. Aja heran yen awake atos mungguhna
wesi. digebug pun krasa lara ning cepet mari karo cepet,” padhang Sri Kresna.
“dadi? cara ngalahake dheweke?” takon Arjuna kuatir.
“dheweke dhisik ora adus karo sempurna. Pupu
kiwane ketutup selembar godhong wektu adus, dadi nengkono apa ngapesanene.”
Mula Arjuna sacepete menehi kode nang
Bima. Dheweke tepuk-tepuk pupu kiwa kanggo ngomongi Bima lan dheweke faham pangarah Arjuna. dheweke pun ngetoke aji
Bayubraja, dihantame pupu
kiwa Duryudana lan Duryudana ngguling kelaran.
Wektu
kuwi Duryudana
ora bisa bangkit meneh. Bima ngendhegake tempuhane amarga Duryudana wis ora berdaya
meneh. Kanggo Bima, ksatria ora dibenerke nempuh wong sing wis ora berdaya.
dibenke kelaran tanpa dienteki, Duryudana mbengok-bengok jaluk dibuyarke. lan
Sri Kresna mituduhi Bima ben ngakhiri urip Duryudana ben ora dadi cacat
tanpa guna sadawa hayat. Manut Kresna, justru dadi ksatria Bima kudu ngajeni ksatria
liya karo ngakhiri uripe, dudu nyikso jero cacat.
Bima cepet nyedhaki Duryudana lan misi uripe karo hantaman gada neng endhas.
ya, tepat neng endhas.
Baladewa cepet maju menyang tengah arena. Dheweke endhegake adon-adon karo ngomongke
kemenangan Bima. Bharatayuda wis buyar karo kemenangan Pandawa.
Amanat
:
1.
Sesakti saktine wong iku mesti
nduweni kalemahan kang bisa dikalahake dening wong liya
2.
Aja ngrasa kuat karo kaluwihan
sing diduweni, amarga ing walik kaluwihan mesti ana kakirangan
3.
Aja nganti nyombongake awakmu
dhewe, amarga kasombongan bisa ngancurake awakmu dhewe
4.
Ing panguripan saben manungsa
nduweni kakurangan lan kaluwihan dhewe – dhewe, lan dadekna kakurangan iku dadi
kakuwatan